Σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας.. Δεν θα σας πω ''Χρόνια Πολλά", κι ούτε να μου πείτε, γιατί δεν είναι ''γιορτή'' αλλά ''ημέρα'' , κι έχει διαφορά! Σήμερα είναι ημέρα σκέψης, ημέρα εσωτερικής αναζήτησης, ημέρα για να προβληματιστούμε αν το στίγμα μας στην ζωή είναι αυτό που θα θέλαμε να είναι , αν τα όνειρα που κάναμε μικρές πραγματοποιήθηκαν ή έστω κάποια από αυτά, και τέλος αν τα δικαιώματα μας αναγνωρίζονται. Και δεν εννοώ φυσικά το δικαίωμα μας ''να βγούμε με τις φίλες μας ,μια φορά τον χρόνο'' αλλά το δικαίωμα μας να έχουμε φίλες και να τις βλεπουμε όλο το χρόνο, να έχουμε ενδιαφέροντα, να έχουμε χρόνο για τον εαυτό μας, να έχουμε ύπαρξη , να έχουμε μια ζωή που να περιέχει κι εμάς μέσα εκτός από όλους τους άλλους!.. Το δικαίωμα μας στις ίσες ευκαιρίες..
Τί είναι όμως η ''Ημέρα της γυναίκας'';
Στις 8 Μαρτίου του 1857 , οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργείων της Νέας Υόρκης βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας , ανθρώπινα ωράρια και ίσες αποδοχές με τους άντρες. Η εξέγερση αυτή έλαβε τέλος μετά από την σκληρή και αιματηρή συμπλοκή με την αστυνομία... Η αρχή όμως είχε γίνει και το γυναικείο κίνημα στα χρόνια που ακολούθησαν δυνάμωνε όλο και περισσότερο.
Το 1910 στο παγκόσμιο συνέδριο σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη , η Κλάρα Τσέτκιν, γνωστή για την αγωνιστική της δράση, πρότεινε να καθιερωθεί η 8η Μαρτίου ως ''Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας''.
Παρόλα αυτά μεσολάβησαν χρόνια αγώνων υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών για να καθιερωθεί τελικά η 8η Μαρτίου , ως "Παγκόσμια ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την Διεθνή Ειρήνη'' από τον ΟΗΕ το 1977 , δηλαδή ακριβώς 120 χρόνια μετά από την αιματοβαμμένη εκείνη απεργία..
Η ''Ημέρα της γυναίκας'' επομένως είναι μια ημέρα που σφραγίστηκε με αγώνες και διεκδικήσεις, ένα σύμβολο των κατακτήσεων των γυναικών στην εργασία, στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Προτιμώ λοιπόν να ''γιορτάζω'' λιγότερο και να διεκδικώ περισσότερο, όχι μόνο σήμερα, αλλά κάθε μέρα..
Τί είναι όμως η ''Ημέρα της γυναίκας'';
Στις 8 Μαρτίου του 1857 , οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργείων της Νέας Υόρκης βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας , ανθρώπινα ωράρια και ίσες αποδοχές με τους άντρες. Η εξέγερση αυτή έλαβε τέλος μετά από την σκληρή και αιματηρή συμπλοκή με την αστυνομία... Η αρχή όμως είχε γίνει και το γυναικείο κίνημα στα χρόνια που ακολούθησαν δυνάμωνε όλο και περισσότερο.
Το 1910 στο παγκόσμιο συνέδριο σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη , η Κλάρα Τσέτκιν, γνωστή για την αγωνιστική της δράση, πρότεινε να καθιερωθεί η 8η Μαρτίου ως ''Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας''.
Παρόλα αυτά μεσολάβησαν χρόνια αγώνων υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών για να καθιερωθεί τελικά η 8η Μαρτίου , ως "Παγκόσμια ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την Διεθνή Ειρήνη'' από τον ΟΗΕ το 1977 , δηλαδή ακριβώς 120 χρόνια μετά από την αιματοβαμμένη εκείνη απεργία..
Η ''Ημέρα της γυναίκας'' επομένως είναι μια ημέρα που σφραγίστηκε με αγώνες και διεκδικήσεις, ένα σύμβολο των κατακτήσεων των γυναικών στην εργασία, στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Προτιμώ λοιπόν να ''γιορτάζω'' λιγότερο και να διεκδικώ περισσότερο, όχι μόνο σήμερα, αλλά κάθε μέρα..
0 σχόλια: