Καλημέρα Αγαποκορυδαλλιώτες μου!
Το ξέρω ότι έχουμε "ξεχαστεί" λίγο μετά από την τόσο μεγάλη αποχή μου από το blog αλλά πολύ γρήγορα θα ξαναθυμηθούμε και πάλι την όμορφη φιλία που έχουμε αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια.
Μην μου κρατάτε κακία. Συνέβη μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου και είναι λίγο λογικό να χάσω τις συνήθειες μου..
Θα σας το μαρτυρήσω λοιπόν...
Άλλαξα εικόνες!
Βασικά, άλλαξα σπίτι και αυτό μου άλλαξε και τις εικόνες....
Διότι ύστερα από 13 χρόνια που κατοικούσα στο ισόγειο της πολυκατοικίας μας, η μετάβασή μου στον 4ο όροφο ισοδυναμεί με ανέβασμα στα ουράνια!
Με καταλαβαίνετε; Ξέφυγε ο νους μου στους ουρανούς και στην θέα της Ακρόπολης και πήραν τα μυαλά μου αέρα. Όχι μεταφορικά, δηλαδή δεν "την ψώνισα", στην κυριολεξία πήρα αέρα!
Θα σας φαίνεται αστείο αυτό που διαβάζετε αλλά είναι η αλήθεια.
Το προηγούμενο διαμερισματάκι μου ήταν σχετικά σκοτεινό και πληκτικό. Δεν αεριζόταν επαρκώς και δεν φωτιζόταν σχεδόν καθόλου. Παρόλα αυτά το αγαπούσα και το είχα συνηθίσει. Μεγάλη υπόθεση η συνήθεια! Σου φτιάχνει μια καθημερινότητα που μαθαίνεις να αγαπάς και μόνο αν αυτή αλλάξει καταλαβαίνεις αν την αγάπησες ποτέ πραγματικά.
Είχα συνηθίσει λοιπόν το μικρό μου σπιτάκι και ζούσα την κάθε μέρα, κάνοντας τις δουλειές μου και αφιερώνοντας χρόνο στο γράψιμο και στο bloging. Ήταν- αν θέλετε- η δημιουργική ρουτίνα μου...
Και ξαφνικά αλλάζω σπίτι.
Ξαφνικά βλέπω ουρανό!
Κάθε μέρα βλέπω τα σύννεφα, τον ήλιο, τα πουλιά που πετούν τριγύρω και παίρνω αέρα. ΑΕΡΑ!!
Έχετε δεί το ΜΑΤΡΙΧ; Ε, κάπως έτσι, σαν τον Νίο από το Μάτριξ αισθάνθηκα κι εγώ. Σαν να βγήκα ξαφνικά στην ζωή. Αποσυντονίστηκα ευχάριστα. Ξεμυαλίστηκα με την θέα, με το καινούριο μου σπίτι και με όλη αυτή την αλλαγή και έχασα την δημιουργική μου ρουτίνα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ένα blog όπως το Love Korydallos που βασίζεται πάνω στις εικόνες μου από την πόλη στην οποία μένω, ήταν το πρώτο που θα την πλήρωνε. Δεν ήθελα να βγαίνω, δεν ήθελα να πηγαίνω πουθενά, και φυσικά δεν ήθελα να γράφω. Ήθελα μόνο να ρεμβάζω. Να απολαμβάνω αυτή την όμορφη αλλαγή της ζωής μου στο έπακρο...
Μόνη ή με φίλους, ήθελα να πίνω της μπύρες μου κάτω από τα αστέρια αγναντεύοντας την Αθήνα...
Και θα μου πείτε τώρα... "Και γιατί δεν μας έδειχνες εικόνες από αυτά που έβλεπες; Γιατί δεν μοιράστηκες με εμάς, τους Αγαποκορυδαλλιώτες σου, τους ουρανούς και την θέα του ηλιοβασιλέματος; Γιατί μας ξέχασες;"
Δεν σας ξέχασα! Ούτε εσάς, ούτε τον Κορυδαλλό μας. Απλώς ήθελα λίγο καιρό για να συνηθίσω την νέα μου καθημερινότητα. Ζητώ λοιπόν την κατανόησή σας.
Από δω και στο εξής θα έχουμε να μοιραστούμε πολλά! Και να δούμε πολλά ...
Βλέπετε, ο Κορυδαλλός έχει πολλές όμορφες πλευρές να δείξει...
Από ψηλά δείχνει και το μεγαλείο του!
Τί κάνετε;
Μην μου κρατάτε κακία. Συνέβη μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου και είναι λίγο λογικό να χάσω τις συνήθειες μου..
Θα σας το μαρτυρήσω λοιπόν...
Άλλαξα εικόνες!
Βασικά, άλλαξα σπίτι και αυτό μου άλλαξε και τις εικόνες....
Διότι ύστερα από 13 χρόνια που κατοικούσα στο ισόγειο της πολυκατοικίας μας, η μετάβασή μου στον 4ο όροφο ισοδυναμεί με ανέβασμα στα ουράνια!
Με καταλαβαίνετε; Ξέφυγε ο νους μου στους ουρανούς και στην θέα της Ακρόπολης και πήραν τα μυαλά μου αέρα. Όχι μεταφορικά, δηλαδή δεν "την ψώνισα", στην κυριολεξία πήρα αέρα!
Θα σας φαίνεται αστείο αυτό που διαβάζετε αλλά είναι η αλήθεια.
Το προηγούμενο διαμερισματάκι μου ήταν σχετικά σκοτεινό και πληκτικό. Δεν αεριζόταν επαρκώς και δεν φωτιζόταν σχεδόν καθόλου. Παρόλα αυτά το αγαπούσα και το είχα συνηθίσει. Μεγάλη υπόθεση η συνήθεια! Σου φτιάχνει μια καθημερινότητα που μαθαίνεις να αγαπάς και μόνο αν αυτή αλλάξει καταλαβαίνεις αν την αγάπησες ποτέ πραγματικά.
Είχα συνηθίσει λοιπόν το μικρό μου σπιτάκι και ζούσα την κάθε μέρα, κάνοντας τις δουλειές μου και αφιερώνοντας χρόνο στο γράψιμο και στο bloging. Ήταν- αν θέλετε- η δημιουργική ρουτίνα μου...
Και ξαφνικά αλλάζω σπίτι.
Ξαφνικά βλέπω ουρανό!
Κάθε μέρα βλέπω τα σύννεφα, τον ήλιο, τα πουλιά που πετούν τριγύρω και παίρνω αέρα. ΑΕΡΑ!!
Έχετε δεί το ΜΑΤΡΙΧ; Ε, κάπως έτσι, σαν τον Νίο από το Μάτριξ αισθάνθηκα κι εγώ. Σαν να βγήκα ξαφνικά στην ζωή. Αποσυντονίστηκα ευχάριστα. Ξεμυαλίστηκα με την θέα, με το καινούριο μου σπίτι και με όλη αυτή την αλλαγή και έχασα την δημιουργική μου ρουτίνα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ένα blog όπως το Love Korydallos που βασίζεται πάνω στις εικόνες μου από την πόλη στην οποία μένω, ήταν το πρώτο που θα την πλήρωνε. Δεν ήθελα να βγαίνω, δεν ήθελα να πηγαίνω πουθενά, και φυσικά δεν ήθελα να γράφω. Ήθελα μόνο να ρεμβάζω. Να απολαμβάνω αυτή την όμορφη αλλαγή της ζωής μου στο έπακρο...
Μόνη ή με φίλους, ήθελα να πίνω της μπύρες μου κάτω από τα αστέρια αγναντεύοντας την Αθήνα...
Και θα μου πείτε τώρα... "Και γιατί δεν μας έδειχνες εικόνες από αυτά που έβλεπες; Γιατί δεν μοιράστηκες με εμάς, τους Αγαποκορυδαλλιώτες σου, τους ουρανούς και την θέα του ηλιοβασιλέματος; Γιατί μας ξέχασες;"
Δεν σας ξέχασα! Ούτε εσάς, ούτε τον Κορυδαλλό μας. Απλώς ήθελα λίγο καιρό για να συνηθίσω την νέα μου καθημερινότητα. Ζητώ λοιπόν την κατανόησή σας.
Από δω και στο εξής θα έχουμε να μοιραστούμε πολλά! Και να δούμε πολλά ...
Βλέπετε, ο Κορυδαλλός έχει πολλές όμορφες πλευρές να δείξει...
Από ψηλά δείχνει και το μεγαλείο του!
Υ.Γ Η ανάρτηση έχει απολογητικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν έχει τον στόχο να μειώσει και να υποβιβάσει το ισογειάκι μου μέσα στο οποίο έζησα πολλές όμορφες στιγμές. Όλα τα σπίτια έχουν μια ιστορία να διηγηθούν και μια υπέροχη ''θέα''.
Υ.Γ2 Και τώρα που σπάσαμε τον πάγο, θα μιλάμε συχνότερα!
Υ.Γ3 Ψυχραιμία με τις εκλογές παιδιά!
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ!!!!!!
Αχ Βάσια ο Κορυδαλλός, έτσι ή αλλιώς είναι πανέμορφη περιοχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι, ξέρω πςω αισθάνεσαι από τα 'χαμηλά' στα 'ψηλά'... είναι άλλη η όλη αίσθηση. Πάντως, αφού μπορούμε να εκτιμάμε τα χαμηλά, τότε μη φοβόμαστε τα ψηλά... δεν θα μας αλλάξουν καθόλου...
Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!
Έτσι ακριβώς φίλη μου. .. Πρέπει να εκτιμάμε όλα αυτά που έχουμε... Είτε ψηλά είτε χαμηλά, με ενοίκιο ή δικό μας, ένα σπίτι είναι ένα πολύτιμο αγαθό....Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο σε αυτή την ζωή. . Καλό είναι να είμαστε ευγνώμονες! ...ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΚΙ ΑΠΌ ΜΈΝΑ!
Διαγραφή