Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, μια χώρα που ανακάλυψε ένα καταπληκτικό σύστημα για να κυβερνάται. Τη Δημοκρατία! Το σύστημα αυτό λειτουργούσε περίφημα. Ο λαός με τη μέθοδο της ψηφοφορίας, μπορούσε να εκλέξει, τον κατάλληλο για να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα του. Ως εκ τούτου , ο κάθε άνθρωπος μπορούσε να έχει άποψη για το τί είναι καλύτερο γι'αυτόν και την κοινωνία γύρω του, και να ψηφίσει εκείνον τον υποψήφιο που εκφράζει καλύτερα την άποψη του. Αυτό ονομάστηκε "Εκλογές", και για χρόνια(για πολλά χρόνια) ήταν έναν καλός τρόπος για να βγαίνει ο κατάλληλος υποψήφιος πρώτος και να μπορεί να κυβερνήσει, έχοντας τη δύναμη που του έδινε στα χέρια του η πλειοψηφία του κόσμου. Ως εδώ καλά!
Όμως η δύναμη είναι πλανεύτρα κι είναι στην κρίση (και στο ήθος) αυτού που την κατέχει, το πως θα την χρησιμοποιήσει. Και δυστυχώς, στην ιστορία βρέθηκαν πολλοί άνθρωποι που ούτε κρίση είχαν ούτε το ήθος, ώστε να μην εκμεταλλευτούν τη δύναμη αυτή προς δικό τους (και μόνο) όφελος.. Όμως και ο λαός είχε δύναμη. Τη δύναμη της ψήφου του. Κι όταν έκρινε πως κάποιος δεν τον εξέφραζε πια τον "ακύρωνε" με το να ψηφίσει κάποιον άλλον, καλύτερο ίσως- ίσως και όχι αλλά οπωσδήποτε έδειχνε την δυσαρέσκεια του με αυτόν τον τρόπο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν , το σύστημα αυτό , η Δημοκρατία, παρερμηνεύτηκε πολλές φορές, και εφαρμόστηκε με λάθος τρόπο άλλες τόσες, μέχρι που έφτασε σε σημείο να μην θυμίζει σε τίποτα την πρωταρχική έννοια, που οι άνθρωποι είχαν δώσει στη λέξη. Το μόνο που έμεινε ανέπαφο κάπως, είναι το δικαίωμα ψήφου, όμως και αυτό υπόκειται σε κανόνες ή μάλλον το αποτέλεσμα του. Εκλογικοί νόμοι, που στόχο έχουν όπως λέγετε από τους νομοθέτες, να εξυπηρετούν τη Δημοκρατία, όχι όμως και την λαϊκή βούληση! Και εδώ αρχίζει το παράλογο...
Δηλαδή, το τελευταίο προπύργιο της Δημοκρατίας , η ψήφος, αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει σε καλούπια, να χειραγωγείται και να εξυπηρετεί, όχι πια το λαό, αλλά τον δυνατότερο υποψήφιο! Δηλαδή η δύναμη του λαού, γίνεται δύναμη στα χέρια αυτού που φτιάχνει τον νόμο, που τι έκπληξη , τον φτιάχνει με βάση το συμφέρον του! Κι όταν ο λαός βρίσκει το κουράγιο να "ακυρώσει" αυτόν ή αυτούς που δεν εξυπηρετούν πια τα δικά του συμφέροντα, ρίχνοντας την ψήφο του σε άλλους υποψήφιους, τότε υποτιμάται η νοημοσύνη του, ακυρώνεται ακόμα και το δικαίωμα του να θέλει να ψηφίσει ξανά!
Σας θυμίζει κάτι; Σίγουρα σας θυμίζει. Δεν αισθανθήκατε ''ηλίθιοι'' τις τελευταίες μέρες όσοι δεν ψηφίσατε τα μέχρι πρότινος μεγάλα κόμματα; Δεν αισθανθήκατε ''ηλίθιοι" ακόμα και όσοι τα ψηφίσατε; Δεν σας έκαναν να αισθάνεστε μικροί και αδύναμοι, μπροστά στο φόβο μιας καταστροφής που έρχεται;(που έχει έρθει θα πω εγώ). Δεν σας γέμισαν με ενοχές, με εφιάλτες για το μέλλον των παιδιών σας που κρατάτε στα χέρια σας (στα χέρια τους); Δεν αισθανθήκατε πως θέλουν να αποδυναμώσουν την ψήφο σας, το τελευταίο όπλο σας; Εγώ αισθάνθηκα ένα "τίποτα", ένα έρμαιο των καταστάσεων! Φαντάζομαι κι εσείς!
Θυμηθείτε το αυτό, την ημέρα της κάλπης! Όσο ακόμα έχουμε αυτό το όπλο στα χέρια μας, ας το χρησιμοποιούμε σωστά... Για να συνεχίσουμε να το έχουμε! Και γιατί Κανένας δεν πρέπει να υποτιμά τη νοημοσύνη του Έλληνα! Στο κάτω κάτω.... Εμείς ανακαλύψαμε αυτό το σύστημα
ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!
ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ !!!
Υ.Γ. Όσο για το αν θα γυρίσουμε στη δραχμή ή στα αρχαία νομίσματα, ένα έχω να πω! Αν είναι να γυρίσουμε στις παλιές μας Ανθρώπινες Αξίες , τις οποίες χάσαμε, θα βρούμε και το κατάλληλο νόμισμα! Πολύ λιγότερη σημασία έχει το χρήμα, από την ανθρώπινη ψυχή... Κι αυτή είναι το ζητούμενο στην Κρίση που διανύουμε.... Όχι οικονομική..... ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ!!
Να σκέφτεστε!
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ....
ΌΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ!
0 σχόλια: