Κάθισα με τον γιο μου χτες και ξεκαθαρίσαμε τα παιχνίδια του.... Αποτέλεσμα; Τρεις σακούλες σκουπιδιών γεμάτες σπασμένα παιχνίδια ή παιχνίδια που δεν θέλει πια. Σπατάλη! Και γιατί;
Γιατί παίρνουμε τόσα πολλά παιχνίδια στα παιδιά μας; Για να νιώσουν καλύτερα; Για να νιώσουμε εμείς καλύτεροι γονείς; Χρειάζονται πραγματικά τα παιδιά μας όλα αυτά τα παιχνίδια , ή είναι μια προσπάθεια μας να καλύψουμε τις ενοχές μας για τις ώρες που δεν ασχολούμαστε μαζί τους; Σκεφτείτε το.
Και μόνο ένα παιχνίδι, ένα επιτραπέζιο, ένα παζλ, προσεκτικά επιλεγμένο μπορεί να του δώσει περισσότερη χαρά κι από όλο το Jumbo! Αρκεί να παίξουμε μαζί τους! Και μόνο το να καθίσουμε μαζί να ξεκαθαρίσουμε τα παιχνίδια του , μπορεί να είναι ουσιαστικότερο και από τα άψυχα κομμάτια των παιχνιδιών. Τα παιδιά σήμερα δεν χρειάζονται παιχνίδια... παρέα χρειάζονται. Ανθρώπινη επαφή χρειάζονται, συζήτηση χρειάζονται, ζεστασιά, κατανόηση, διαπαιδαγώγηση και στόχους.....
Είπα στον γιο μου στα αστεία, ότι με τα λεφτά που έχουμε δώσει για όλα τα παιχνίδια του τόσα χρόνια, θα είχαμε πάρει αυτοκίνητο! Και μου λέει... ''εντάξει μαμά, να ξεκινήσουμε από σήμερα και να βάζουμε σε έναν κουμπαρά τα λεφτά που θα δίναμε για παιχνίδια, έτσι κι αλλιώς, άχρηστα είναι, χαλάνε!''...
Εννοείτε πως σαν μαμά, θα του ξαναπάρω παιχνίδι, αλλά ένα , όχι εκατό! Γιατί ''τα παιχνίδια άχρηστα είναι και χαλάνε'', το είπε κι ο μικρός. Κάτι παραπάνω ξέρουν τα παιδιά...
Και μπορεί τα λεφτά του κουμπαρά να μην είναι αρκετά για την αγορά του αυτοκινήτου , αλλά η ικανοποίηση του παιδιού ότι βοήθησε για το σκοπό αυτό ,νομίζω θα αντισταθμίσει την ''έλλειψη'' χιλιάδων σπασμένων και χαλασμένων παιχνιδιών...
Γιατί παίρνουμε τόσα πολλά παιχνίδια στα παιδιά μας; Για να νιώσουν καλύτερα; Για να νιώσουμε εμείς καλύτεροι γονείς; Χρειάζονται πραγματικά τα παιδιά μας όλα αυτά τα παιχνίδια , ή είναι μια προσπάθεια μας να καλύψουμε τις ενοχές μας για τις ώρες που δεν ασχολούμαστε μαζί τους; Σκεφτείτε το.
Και μόνο ένα παιχνίδι, ένα επιτραπέζιο, ένα παζλ, προσεκτικά επιλεγμένο μπορεί να του δώσει περισσότερη χαρά κι από όλο το Jumbo! Αρκεί να παίξουμε μαζί τους! Και μόνο το να καθίσουμε μαζί να ξεκαθαρίσουμε τα παιχνίδια του , μπορεί να είναι ουσιαστικότερο και από τα άψυχα κομμάτια των παιχνιδιών. Τα παιδιά σήμερα δεν χρειάζονται παιχνίδια... παρέα χρειάζονται. Ανθρώπινη επαφή χρειάζονται, συζήτηση χρειάζονται, ζεστασιά, κατανόηση, διαπαιδαγώγηση και στόχους.....
Είπα στον γιο μου στα αστεία, ότι με τα λεφτά που έχουμε δώσει για όλα τα παιχνίδια του τόσα χρόνια, θα είχαμε πάρει αυτοκίνητο! Και μου λέει... ''εντάξει μαμά, να ξεκινήσουμε από σήμερα και να βάζουμε σε έναν κουμπαρά τα λεφτά που θα δίναμε για παιχνίδια, έτσι κι αλλιώς, άχρηστα είναι, χαλάνε!''...
Εννοείτε πως σαν μαμά, θα του ξαναπάρω παιχνίδι, αλλά ένα , όχι εκατό! Γιατί ''τα παιχνίδια άχρηστα είναι και χαλάνε'', το είπε κι ο μικρός. Κάτι παραπάνω ξέρουν τα παιδιά...
Και μπορεί τα λεφτά του κουμπαρά να μην είναι αρκετά για την αγορά του αυτοκινήτου , αλλά η ικανοποίηση του παιδιού ότι βοήθησε για το σκοπό αυτό ,νομίζω θα αντισταθμίσει την ''έλλειψη'' χιλιάδων σπασμένων και χαλασμένων παιχνιδιών...
0 σχόλια: