CURVES στη γειτονιά μας!

" Θέλω να κάνω γυμναστική αλλά δεν έχω χρόνο"

" Τα περισσότερα γυμναστήρια είναι μακρυά"

" Θέλω να πηγαίνω σε ένα γυμναστήριο , ΜΟΝΟ για γυναίκες"

" Ένα πρόγραμμα γυμναστικής κρατάει πολλή ώρα και κουράζομαι"..

Αυτές είναι οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες των γυναικών, σχετικά με τους λόγους για τους οποίους αποφεύγουν το γυμναστήριο.. .. Αν και τις περισσότερες φορές δεν είναι απλώς δικαιολογίες αλλά πραγματικοί προβληματισμοί. Όμως υπάρχει λύση και την ξέρουμε όλες! Υπάρχουν τα Curves,  τα γυμναστήρια που απευθύνονται αποκλειστικά σε γυναίκες, και ιδιαίτερα σε εκείνες που δεν θέλουν να χάνουν πολύτιμο χρόνο, μια που το πρόγραμμα κρατάει μόνο 30 λεπτά. Τα Curves ήρθαν δηλαδή για να καταρρίψουν όλες τις δικαιολογίες μας...

" Ναι αλλά μου πέφτει μακρυά η πλατεία Μέμου".. θα πει η Κορυδαλλιώτισα που μένει λίγο πιο ψηλά. ... Ε λοιπόν , ούτε αυτό είναι δικαιολογία πια, γιατί, φίλες μου ανοίγει καινούργιο Curves  στο κτίριο ακριβώς δίπλα από το My Market  στην Γρ. Λαμπράκη, στον τρίτο όροφο.. 

 Στα ψηλά ψηλά λοιπόν , σε έναν καλαίσθητο χώρο με αποχρώσεις του ροζ, τα Curves θα μας κρατήσουν συντροφιά και θα μας χτίσουν σωματάκι για την παραλία προτού να πεις CURVES! 

Λεπτομέρειες σχετικά με τα προγράμματα, τις τιμές και απαντήσεις στις υπόλοιπες απορίες που μπορεί να έχετε, θα σας έχω το συντομότερο δυνατόν! 

Προς το παρόν .... Βρείτε τα αθλητικά σας και να είσαστε έτοιμες! 

*Με τα Δόντια*..

Καλησπέρα σας φίλοι μου...

Μην ξεχνάτε.....
Οι παραστάσεις του θεατρικού έργου ''Με τα δόντια" του Θόρντον Ουάιλντερ  συνεχίζονται μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου , και κάθε Σαββατοκύριακο στις 9:00μμ. στο θέατρο ''Γκαράζ" (πνευματικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη , Γρ. Λαμπράκη 231 και Καρυταίνης 4.

Λίγα Λόγια για το έργο και την παράσταση..

Μια εποχή κρίσης. Μια εποχή αναταραχών σε όλα τα επίπεδα. Μια εποχή εκφυλισμού των ανθρωπίνων αξιών. Η δική μας εποχή! Η στιγμή που η ανθρωπότητα βρίσκεται στο μεταίχμιο, ανάμεσα σε αυτό που ήταν και σε αυτό που πρέπει να γίνει για να σωθεί, να κρατηθεί στη ζωή «Με τα δόντια»... Όπως πάντα. 
Ο αιώνιος άνθρωπος, αυτός που ταξιδεύει μέσα στην ιστορία αυτού του πλανήτη, πότε με πλοίο, πότε γραπωμένος σ’ ένα παγόβουνο, έχοντας πάντα στο μυαλό του την αναζήτηση της γνώσης και στην τσέπη του το όπλο για να πολεμήσει, αυτός που περνά μέσα από την εποχή των παγετώνων, των κατακλυσμών, των πολέμων και των επιδημιών, που ανακαλύπτει το αλφάβητο αλλά και τον φθόνο, την οικογένεια αλλά και την αμαρτία, φτάνει μέχρι τη δική μας εποχή για να δώσει τη μάχη του ακόμα μια φορά και να κρατηθεί «Με τα δόντια» και πάλι, αφού το τέλος αυτού του έργου δεν γράφτηκε ακόμα.
Κι ούτε θα γραφτεί ποτέ, σύμφωνα με τον Thornton Wilder, που με το έργο του «Με τα Δόντια», μας μεταφέρει κι εμάς σ’ αυτό το αιώνιο ταξίδι του ανθρώπου, που μοιάζει με τον κάθε έναν από εμάς. Για την ακρίβεια ΕΙΝΑΙ ο κάθε ένας από εμάς…

-------------------------------------------
ΔΙΑΝΟΜΗ:

Εκφωνητές:
Ελένη Μανθά, Παναγιώτης Ντέλλης

Κος Άνθρωπος:
Γιάννης Βεσλεμές

Κα Ανθρώπου:
Γεωργία Σταμέλου, Ζήνα Κυραμαργιού, Άντα Ιωάννου

Σαβίνα:
Δήμητρα Παπαδημητρίου, Άννα Σαρούκου, Μαρία Μπάκα, Άννα Φιλιμέγκα

Χάρυ: Κώστας Παπανδρέου, Μαρία Μπάκα, Ελένη Μανθά

Χαρά:
Ειρήνη Τσίχλη, Άννα Φιλιμέγκα

Δεινόσαυρος:
Μαρία Μπάκα, Δήμητρα Παπαδημητρίου

Μαμούθ:
Μαίρη Κουντουριώτου

Γύφτισσα:
Βάσια Ακαρέπη, Μαίρη Κουμτουριώτου, Ντόρα Μπουσκούδη

Διευθυντής:
Παναγιώτης Ντέλλης

Στους ρόλους των προσφύγων, συνέδρων και ηθοποιών 
συμμετέχουν όλα τα μέλη της ομάδας

Και ο μικρός Φωτιανός Δούμας
-------------------------------------------

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: 
Μίνως Βολανάκης

Σκηνοθεσία: 
Τάκης Λιατζιβίρης

Σκηνικά - Κοστούμια: 
Δήμητρα Παπαδημητρίου

Μουσική επιμέλεια: 
Τάκης Λιατζιβίρης, Γιάννης Βεσλεμές, Μαρία Μπάκα

Κινησιολογία: 
Χρυσηίδα Λιατζιβίρη

Επιμέλεια προγράμματος, αφίσας: 
Γιάννης Βεσλεμές

Όπως θα είδατε , δίπλα σε κάθε ρόλο υπάρχουν πολλά ονόματα.. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν τρεις διανομές που παίζουν στο έργο.  Κάθε παράσταση είναι μ ο ν α δ ι κ ή  αφού κάθε φορά είναι διαφορετικό το δυναμικό που την απαρτίζει γιαυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν παρακολουθήσει την παράσταση πάνω από μία φορές!

Προ-Χριστούγεννα...

   Λίγο η βροχή, λίγο η συννεφιά, λίγο το κρύο, αρχίζουμε σιγά σιγά να προετοιμαζόμαστε για το χειμώνα που μας κάνει "κούκου" από την άκρη της γωνίας.. Και φέρνει μαζί του την πιο λαμπρή γιορτή! Τα Χριστούγεννα! Αλλά δεν φέρνει μόνο αυτό, παράλληλα με τις γιορτές έρχεται και η κούραση... Γιατί, πως θα στολίσουμε υπέρλαμπρο δέντρο, αν δεν καθαρίσουμε το σπίτι, δεν κρύψουμε τα καλοκαιρινά, δεν στρώσουμε τα χαλιά, και δεν κάνουμε τις απαραίτητες μετατροπές στη διακόσμηση του σπιτιού; ..... Εν μέσω εργασιών, λοιπόν και με μέση πονεμένη, βρίσκομαι κι εγώ να τραβάω έπιπλα, να πλένω χαλιά, να καθαρίζω και να τακτοποιώ, γιατί την άλλη εβδομάδα θέλω να στολίσω το δέντρο, που πέρσι στερήθηκα λόγω πένθους...Φέτος μπορεί να μην έχουμε λεφτά, μπορεί να μην έχουμε δουλειές, αλλά όπως και να το κάνουμε έχουμε τα Χριστούγεννα που λατρεύουμε. Γιαυτό και στρώνουμε τα κόκκινα χαλιά (και μεταφορικά αλλά στην περίπτωση μου και κυριολεκτικά), και περιμένουμε! Ίσως αυτά τα Χριστούγεννα, εκτός από την οικονομική βοήθεια των ξένων, να φέρουν μαζί και την ελπίδα!.... Ίσως! 

Καλό σας απόγευμα! 

Το τραγουδάκι λίγο πρόωρο αλλά είπαμε, είμαι σε χριστουγεννιάτικο mood και μου αρέσει!!

Λίγη συννεφιά....

Σε έναν Κορυδαλλό συννεφιασμένο, ξυπνήσαμε σήμερα, κι όπως είναι φυσικό η διάθεση μας ακολουθεί το το γκρίζο του ουρανού, και την πτώση της θερμοκρασίας. Είναι και η επέτειος του Πολυτεχνείου σήμερα... Είναι η ιδέα μου ή τείνει να εκλείψει ο εορτασμός της επετείου στα σχολεία; Βλέπω με λύπη, πως χρόνο με το χρόνο, λιγοστεύουν τα ποιήματα και οι γιορτές... Με δικαιολογία την οικονομική κρίση, την έλλειψη δασκάλων, και αιθουσών... Όμως δεν νομίζω πως υπάρχει δικαιολογία .. Και τα παιδιά μας πρέπει να μαθαίνουν πως έχουν δύναμη και πως αν κάποια στιγμή χρειαστεί να δείξουν αυτή τη δύναμη τους, ίσως να μπορέσουν να αλλάξουν τον κόσμο!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Επιτέλους!

Μετά από σχεδόν μια εβδομάδα που έχω μείνει εκτός, επανήλθα δριμύτερη! Οι λόγοι διάφοροι, από τις παραστάσεις που συνεχίζονται και με απορροφούν, μέχρι τη συγγραφή του καινούργιου μου βιβλίου (όσο για το προηγούμενο,  είναι υπό έκδοση από τις εκδόσεις "Μίνωας", αλλά θα σας πω σε άλλη ανάρτηση), με μια ιστορία ανατρεπτική και ενδιαφέρουσα, που έχει τραβήξει όλη την προσοχή μου. Αν υπολογίσουμε και τις δουλειές, το άγχος, και τη διακοπή της σύνδεσης (άτιμος λογαριασμός, με άφησε χωρίς ίντερνετ), καταλαβαίνετε πως μια βδομαδούλα που έχουμε να μιλήσουμε , στην πραγματικότητα είναι ένα τίποτα!
   Σήμερα πήγα βόλτα. Βασικά στη Vodafone πήγα για να πληρώσω το λογαριασμό μου , αλλά το συνδύασα και με ένα καφεδάκι  στο Mirror. Τι; Με ποιον; ... Μόνη μου καλέ, γιατί σας κάνει εντύπωση. Στον Κορυδαλλό μου δεν χρειάζομαι απαραίτητα παρέα για να πιω καφέ, νιώθω σαν στο σπίτι μου παντού! Κι όπως και στο σπίτι μου δεν έχω πάντα παρέα, έτσι άνετα μπορώ να πάω κι έξω για καφέ. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει μερικές φορές να απομονώνομαι και να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου, οι οποίες είναι κουβάρι τον τελευταίο καιρό.. Όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο αλλά με τόσα που ακούω γύρω μου για περικοπές και νέα μέτρα , ε όσο να' ναι επηρεάζομαι. Με πιάνουν οι ανασφάλειες μου, οι φοβίες μου, και πέφτω ψυχολογικά. Ευτυχώς που καμιά φορά "το ρίχνω στην τρέλα" και σώζομαι! Έτσι είναι... Θέλει τρέλα η ζωή μας γιατί κι η ίδια είναι τρέλα!!!
Και μια που μιλάμε για τρέλα θέλω να παρατηρήσετε την παρακάτω φωτογραφία και να μου πείτε τί λείπει.....

Είναι η ιδέα μου ή έπρεπε να υπάρχει μια μπαλκονόπορτα στο πάνω μπαλκόνι;
Τι να πει κανείς! Φαίνεται πως ο κατασκευαστής ήταν αφαιρετικός καλλιτέχνης... Θα είχε κι αυτός την τρέλα του!

Εξάλλου συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα...... Και σε λίγο δεν θα έχουμε για νοίκι! Το λέει και το τραγούδι!!

Καλή σας μέρα και να χαμογελάτε!!!

Πανηγυρίζουμε!

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες! Και είναι και πολλοί , σχεδόν το ένα τρίτο της Ελλάδας! Υποθέτω τα άλλα δυο τρίτα γιορτάζουν της Παναγίας, του αγ.Γεωργίου, του αη Γιάννη, και του αγ. Δημητρίου! Όπως και να'χει ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους!

Σήμερα ο αγαπημένος μου Κορυδαλλός φόρεσε τα καλά του, έχει σημαιοστολίσει την μεγαλύτερη εκκλησία του , έχει γεμίσει με πάγκους και φώτα και ''πανηγυρίζει''!  Η χαρά των παιδιών αλλά και των μεγάλων.. αφού μια βόλτα στο πανηγύρι μας φτιάχνει τη διάθεση, είτε αγοράσουμε κάτι είτε όχι. Αν και φέτος μάλλον μόνο για βόλτα θα πάμε... Δεν πειράζει όμως, καλά να είμαστε ! 

Όσοι μένουμε Κορυδαλλό έχουμε πολύ όμορφες αναμνήσεις από το πανηγύρι των Ταξιαρχών, μας θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια και μια αθωότητα που κάπου εκεί μέσα μας κρύβετε ακόμα. Ας την ψάξουμε και ας την φέρουμε στην επιφάνεια σήμερα! Με ένα τεράστιο ροζ μαλλί της γριάς στο χέρι και ένα μικρό δωράκι στον εαυτό μας, λάφυρο από το πανηγύρι, ας χαμογελάσουμε σαν παιδιά για λίγο. Όπως τότε που γυρίζαμε σπίτι με τις σακούλες και την ξεραμένη ροδοζάχαρη στα χείλη και παίζαμε με τα καινούργια μας παιχνίδια, και λέγαμε με χαρά στους φίλους μας την επόμενη μέρα τι μας πήραν οι γονείς μας! Μήπως δεν είμαστε ακόμα παιδιά; Είμαστε και θα είμαστε για όσο θέλουμε! Αθώα παιδιά που εντυπωσιαζόμαστε από αυτό το μεγάλο πανηγύρι που λέγεται ζωή! 

Καλά να περάσετε !!!!!! 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.!!!!!

Να φοβηθώ ή να γελάσω;

Είναι κάτι μέρες που το ξυπνητήρι δεν έχει τη δύναμη να με σηκώσει από το κρεβάτι τη σωστή ώρα... Που το παίρνω χαμπάρι κυριολεκτικά στο παρά πέντε,πετάγομαι ζαλισμένη κι αρχίζω να τρέχω, μαζί με τον ταλαίπωρο γιο μου για να προλάβουμε την πόρτα του σχολείου ανοιχτή.  Μια από αυτές τις μέρες είναι και η σημερινή. Το ξυπνητήρι ούρλιαζε στις 7:00, στις 7:15 , στις 7:30, για να το καταλάβω πια στις 8 παρά 5, και να αρχίσω την πρωινή ''γυμναστική". Ευτυχώς προλάβαμε!
 Ο Κορυδαλλός σήμερα δεν έχει τίποτα που να θυμίζει τη χτεσινή, ηλιόλουστη μέρα. Είναι συννεφιασμένος και μουρτζούφλης περιμένοντας μια βροχή που μυρίζει στον αέρα και που θα ξεσπάσει από ώρα σε ώρα..  Αλλά εμείς δεν πτοούμαστε! Κι αν ο ουρανός έχει μαζέψει σύννεφα, ας κρατήσουμε την διάθεσή μας ηλιόλουστη... Σήμερα το χρειαζόμαστε περισσότερο, αφού σήμερα απ'ότι μαθαίνω, ψηφίζεται το τρίτο μνημόνιο στη βουλή... Άουτς! Αυτό θα μας πονέσει αρκετά τους επόμενους μήνες , ίσως και χρόνια.. Έρχονται νέα μέτρα, και το ζωνάρι μας θα σφίξει κι άλλο, (μα πόσο ακόμα;)..
Τι να κάνω; Να φοβηθώ ή να γελάσω;
Ας γελάσω... Ο φόβος δεν μου πάει!

Άσε που το τραγούδι τα λέει καλύτερα .....

Καλή σας μέρα και ψηλά το κεφάλι!

Τέχνη και Βοήθεια.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Δευτέρα σήμερα και προσπαθώ να μαζέψω τα ασυμμάζευτα.. Το σπίτι, τα κουρασμένα μέλη μου, και να προσαρμοστώ στην καινούργια εβδομάδα που μόλις ξεκίνησε.. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν πολύ κουραστικό αλλά και ευχάριστο. Οι παραστάσεις συνεχίζονται κανονικά και παρά την κούραση, όλοι όσοι συμμετέχουμε ,παίρνουμε ικανοποίηση από τη συμμετοχή του κόσμου..  Και από το χειροκρότημα στο τέλος.. Το έργο εξάλλου το αξίζει..
 Για όσους δεν κατάλαβαν, μιλάω για το έργο ''Με τα δόντια" του Θόρτον Ουάιλτερ που παίζεται κάθε Σαββατοκύριακο στο Θέατρο ''Γκαράζ" στο πνευματικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη ..
Εκεί δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να αποδώσουμε τα νοήματα του έργου που ,πιστέψτε με, είναι πολλά! Δεν είναι τυχαίο πως έχει βραβευτεί με Πούλιτζερ..
Όσοι δεν το έχετε δει, έχετε την ευκαιρία να το παρακολουθήσετε τα επόμενα Σαββατοκύριακα και μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου...
Μια παράσταση από το Σπουδαστήρι Θεάτρου Κορυδαλλού..

Η είσοδος είναι ελεύθερη αλλά καλό θα ήταν να φέρετε μαζί σας κάποιο τρόφιμο που διατηρείται (γάλα εβαπορέ, μακαρόνια, ρύζι), έτσι ώστε να συνδράμετε κι εσείς στην προσπάθεια του Δήμου Κορυδαλλού , να βοηθήσει αδύναμες οικονομικά οικογένειες.

Γιατί η Τέχνη μπορεί να έχει ΚΑΙ  κοινωνικό χαρακτήρα..

Να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα!

Νοέμβρης

Καλημέρα φίλοι μου και Καλό μήνα να έχουμε!

Ο Νοέμβρης μας κάνει την εμφάνιση του με βροχούλα και υγρασία.. Έτσι όπως του πρέπει δηλαδή.. Αλλά δεν πτοούμαστε! Η θερμοκρασία είναι καλή για την εποχή και μακάρι να μείνει έτσι, γιατί το πετρέλαιο έχει ακριβύνει και δεν μας βλέπω καλά! 

 Κατά τ'άλλα ο Νοέμβρης είναι μήνας ονομαστικών εορτών και ο προθάλαμος των Χριστουγέννων, αφού οι πρώτες χριστουγεννιάτικες βιτρίνες κάνουν την εμφάνιση τους δειλά δειλά, και το κλίμα γίνεται όλο και πιο εορταστικό ...Γιαυτό και αγαπάμε Νοέμβρη..