ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Από το Blogger.

Βάσια Ακαρέπη

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Αισιοδοξία.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!
Ξεκινήστε αυτή την εβδομάδα με αισιοδοξία!~ Είναι το μόνο που μας έχει μείνει! 


Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Εμπνευσούλα γύρνα πίσω!!

Είναι μια εβδομάδα τώρα που έχω πάθει Black out! Δεν μπορώ να γράψω ούτε λέξη! Ούτε στο βιβλίο μου, ούτε καν εδώ... Τίποτα! Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την άσπρη οθόνη και είναι σαν να με κοροιδεύει! Σαν να είναι ένα μικρό πειραχτήρι που μου βγάζει τη γλώσσα!..
 Να φταίει ο καταιγισμός αρνητικής ενέργειας από τα κανάλια; Μπορεί! ..Να φταίει η έλλειψη χρόνου; Ίσως! ... Να φταίει που είχα δουλειές;; ... Ότι και να είναι αυτό πρέπει να σταματήσει! Μου λείπει η εμπνευσούλα μου , τη θέλω πίσω! Ζητάω πολλά;

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Τηγανίτες , ένα εύκολο (;) γλυκό!

Είπα κι εγώ να το παίξω καλή μαμά και να φτιάξω για το παιδί μου ένα παραδοσιακό "απογευματινό" γλυκό, όπως έκανε κι εμένα η μαμά μου όταν ήμουν μικρή!  Τηγανίτες! Έψαξα λοιπόν στο Google για μια εύκολη συνταγή για τηγανίτες και τη βρήκα...
6 κούπες Αλεύρι , 5 κούπες νερό, και λάδι για το τηγάνισμα! "Εύκολο, γρήγορο, κι απλό" σκέφτηκα...
Έλα όμως που τα (οποιασδήποτε φύσης) γλυκά δεν είναι το φόρτε μου.... Τώρα, κάτι δεν έκανα εγώ σωστά; Κάτι δεν έγραψαν αυτοί σωστά στη συνταγή; Το αποτέλεσμα ήταν οι χειρότερες τηγανίτες που έχω δει ποτέ στη ζωή μου! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό... Εκεί που είχα φτιάξει το μισό υλικό, κάνω μια με το χέρι μου και ρίχνω κάτω το μπολ το οποίο αναποδογυρίζοντας άφησε στο πάτωμα μου το άλλο μισό υλικό! Απ΄τη μια καλύτερα , έτσι γλίτωσα από τις υπόλοιπες αηδιαστικές τηγανίτες, αλλά από την άλλη .... Ποιος μαζεύει αυτό το γλιστερό κουρκουτοζυμάρι από το πάτωμα;; Εγώ φυσικά... ''Εύκολο γλυκό" σου λέει μετά! Για να μην μιλήσω που γέμισε ο νεροχύτης με τζάντζαλα και το σπίτι με καπνό από το λάδι που τηγανιζόταν!!  Και να πεις πως άξιζε τον κόπο..... Χαλάλι!  Αλλά αυτές οι τηγανίτες δεν τρώγονται με τίποτα! Δεν πήγαινα να του πάρω μια σοκολάτα καλύτερα;


Κλειστόν λόγω απεργίας.

Το blog θα παραμείνει κλειστό σήμερα λόγω πανελλήνιας απεργίας!!!
Από αύριο πάλι μαζί!

 Για περισσότερη ενημέρωση στα θέματα απεργιών μπορείτε να μπείτε στο παρακάτω site ...

http://apergia.gr/index.php

To ότι υπάρχει ειδικό site  για τις απεργίες μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί! Αυτό το καλό έχει ο Έλληνας , βρίσκει λύσεις για κάθε περίσταση!!

Και τώρα γειά σας! πάω να παίξω με το γιο μου "τάπες"...



Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ζωή γλυκιά...ευχαριστώ!

Φίλοι μου καλημέρα και καλή εβδομάδα από έναν κρύο και συννεφιασμένο Κορυδαλλό..
Η συμβολική μας εκδήλωση για τον καρκίνο του μαστού τελείωσε χτες βράδυ . Τις τρεις προηγούμενες μέρες, πέρασαν από τη Χουζουρλού, πολλοί φίλοι και γνωστοί, ήπιαμε ,συζητήσαμε, ενημερωθήκαμε , και ακούσαμε μουσική. Ήταν ένα ζεστό τριήμερο παρά το κρύο και τη βροχή , και άφησε σε όλους μας μια γλυκιά ανάμνηση, και ίσως κι έναν προβληματισμό... Αυτός ήταν ο στόχος μας εξάλλου.
 Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεόδωρο Ιγνατιάδη και την Ευγενία Πασπαλά, που στήριξαν την ιδέα μου αλλά και την φιλοξένησαν εγκάρδια στη Χουζουρλού. Θέλω επίσης να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον Αντώνη Παπαδόπουλο για τη συμμετοχή του αλλά και την υποστήριξη, και την Αρχοντία Παπαδοπούλου για την προώθηση της αφίσας μας στα σχολεία του Κορυδαλλού. Τέλος να ευχαριστήσω από καρδιάς για την ενεργό συμμετοχή τους την Δήμητρα Παπαδημητρίου για την πανέμορφη αφίσα, τον Νικόλα Παγίδα για το έντυπο υλικό της αυτοεξέτασης, την εκτύπωση προσκλήσεων,καθώς και την υποστήριξη σε πρακτικά θέματα οργάνωσης, τη Χρυσούλα Κόλια για την ομιλία της και τις γνώσεις της στα θέματα του καρκίνου του μαστού,τον Αναστάση Χαμηλάκη για την εξαιρετική μουσική του, αλλά και όλους όσοι ήρθαν , και στήριξαν με την παρουσία τους όλη αυτή την ενέργεια. Σας ευχαριστώ!


(Στο κέντρο της καρδιάς μου έχω γραμμένο κι ένα "ευχαριστώ" για τη μαμά μου που με εμπνέει και με στηρίζει από εκεί ψηλά)...




Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ζωή Γλυκιά και σήμερα...

 Και σήμερα εδώ , στη Χουζουρλού να δίνουμε το παρόν στη ζωή που είναι γλυκιά, είναι ροζ και είναι και μουσική!
Απόψε το βράδυ , μιλάμε για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και τραγουδάμε παρέα με τον Anastasi στο πιάνο αγαπημένες κλασικές επιτυχίες!
Καλό Σάββατο!

*Anastasis*

Η πρώτη μέρα της τριήμερης εκδήλωσης ''Ζωή Γλυκιά" κύλισε όμορφα και ευχάριστα. Από το πρωί ήμουν στη Χουζουρλού και υποδεχόμουν τις γυναίκες αλλά και τους άντρες που ήρθαν να μας τιμήσουν και να μας ενισχύσουν!  Τους ευχαριστώ πολύ..
Όμως το βράδυ επιφύλασσε μια έκπληξη για όλους! Ο πιανίστας "Anastasis" μας κατέπληξε κυριολεκτικά με τη μουσική του και απέδειξε πως ένα κλασικό μουσικό όργανο όπως το πιάνο μπορεί να έρθει τόσο κοντά στην παρέα όσο η παρέα επιθυμεί! Εγώ δεν έχω να πω τίποτα άλλο παρά ένα μεγάλο "ευχαριστώ" κι ένα μεγάλο "μπράβο" . Είμαι ακόμα συγκινημένη από τον ''ερωτεύσιμο" όπως μια κυρία αποκάλεσε, " "Anastasi" .. Οι λάτρεις της μουσικής γνωρίζουν πολύ καλά αυτό  το συναίσθημα..
  Το αποτέλεσμα αυτής της βραδιάς είναι το ότι εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή του και για τις δυο επόμενες μέρες (σιγά μην τον αφήναμε να μας φύγει), καθώς και επόμενες συνεργασίες!
Προς το παρόν, σας περιμένουμε αύριο βράδυ να συζητήσουμε και να ενημερωθούμε για τον καρκίνο του μαστού, αλλά και να τραγουδήσουμε παρέα με τον εκπληκτικό "Anastasi"...
Ραντεβού αύριο λοιπόν ... που αλλού ... Στη Χουζουρλού ... Ρόδου 31!


Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

*Ζωή Γλυκιά*





"Ζωή Γλυκιά" ... Έτσι λέγεται η εκδήλωση που ετοιμάζω σε συνεργασία με το cafe ,Χουζουρλού με θέμα την πρόληψη του καρκίνου του μαστού. Σίγουρα βλέπετε δεξιά και αριστερά την αφίσα της εκδήλωσης. Τι είναι όμως η  εκδήλωση "Ζωή Γλυκιά";...Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή..

Πριν από έξι  περίπου χρόνια, η μητέρα μου ''έπιασε'' έναν μικρό όγκο στο δεξί της στήθος. Δεν έδωσε σημασία. Ύστερα από μερικές μέρες, αυτός ο μικρός όγκος μεγάλωσε λίγο, αλλά και πάλι δεν έδωσε σημασία.. Να μην σας τα πολυλογώ, για έξι μήνες, η μητέρα μου έπιανε έναν όγκο που μεγάλωνε αλλά, από φόβο(;), από αναβλητικότητα(;) δεν έπαιρνε την απόφαση να πάει για μαστογραφία παρά τις επίμονες πιέσεις μας. Μέχρι που άρχισε να την πονάει η δεξιά μασχάλη σε σημείο που δεν μπορούσε να σηκώσει το χέρι της. Και τότε το αποφάσισε.Έκανε τη μαστογραφία, τη δείξαμε σε έναν πολύ καλό Ογκολόγο-Μαστολόγο στο Μεταξά, κι εκείνος διέταξε την εισαγωγή της στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Οι εξετάσεις καθώς και η βιοψία του δείγματος που πήραν από τον όγκο έδειξαν επιθετικό καρκίνο του μαστού με μετάσταση στον λεμφαδένα. Μάλιστα, όπως μας είπε ο γιατρός , ήταν τόσο επιθετικός ο καρκίνος που ήταν αδύνατον να χειρουργηθεί στην παρούσα φάση. Κάτι τέτοιο θα την έστελνε στο θάνατο.Συνέστησε λοιπόν δυνατές χημειοθεραπείες για ένα εξάμηνο περίπου, έτσι ώστε να συρρικνωθεί ο όγκος και να μπορεί να γίνει η μαστεκτομή (κάτι που δυστυχώς δεν θα γλίτωνε). Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν δύσκολοι για όλους , και πιο πολύ για εκείνη, που πολέμησε σαν παλικάρι με τις παρενέργειες των χημικών πάνω στο σώμα της. Έπεσαν τα μαλλιά της και γέμισε εγκαύματα από τα φάρμακα. Φανταστείτε, ένα φάρμακο που προορίζεται να ''καίει" τον καρκίνο, τι μπορεί να κάνει στους υγιείς ιστούς. Όμως δεν το έβαλε κάτω ούτε μια στιγμή. Φορούσε την περούκα της και συνέχιζε τις καθημερινές της συνήθειες με χαμόγελο.Και νίκησε. Στους έξι μήνες ο όγκος είχε συρρικνωθεί κι έτσι έγινε η εγχείρηση. Έχασε βέβαια το δεξί της στήθος, αλλά κέρδισε την ζωή....
Θα σταματήσω εδώ την ιστορία μου όχι γιατί δεν υπάρχει συνέχεια, αλλά γιατί η συνέχεια δεν είναι ευχάριστη. Η μητέρα μου έζησε πέντε χρόνια από τότε, και αυτό για τους γιατρούς ήταν το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει, αν σκεφτεί κανείς πως όταν αποφάσισε να πάει για τις εξετάσεις , η κατάσταση ήταν ήδη πολύ προχωρημένη. Δεν το πρόλαβε εγκαίρως.
Δεν θέλω να σας μελαγχολήσω με αυτή την ανάρτηση, θέλω μόνο να σαν περάσω ένα μήνυμα, ένα μήνυμα που και η ίδια όσο ζούσε περνούσε στους γύρω της. ''Πρόληψη". Είναι το βασικότερο όπλο που έχουμε σε αυτή τη μάχη.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η ιδέα για αυτή την εκδήλωση, και κάπως έτσι βρήκε συμπαραστάτες. Και τους ευχαριστώ όλους.

Σας περιμένουμε λοιπόν στο cafe "Χουζουρλού" στις 14-15-16 Οκτωβρίου,όλη μέρα, να πιούμε τον καφέ μας, να μιλήσουμε για την αυτοεξέταση και για άλλα θέματα πρόληψης, να καταθέσουμε τον οβολό μας σε ένα κουμπαρά για το "Άλμα Ζωής" το σύλλογο πασχόντων με καρκίνο του μαστού, να αισιοδοξήσουμε , να ακούσουμε μουσική, και να πούμε συμβολικά ένα μεγάλο ''ΟΧΙ" στον καρκίνο του μαστού.
Γιατί ο καρκίνος του μαστού προλαμβάνεται!

Και γιατί...
Η Ζωή είναι Γλυκιά....


Το cafe ''Χουζουρλού" βρίσκεται Ρόδου31 (πρώην Στ. Καζατζίδη) πίσω από το Μy market.



Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Μια βροχή.

Κι έτσι ξαφνικά , άνοιξαν οι ουρανοί.... Κι όσο κλάμα δεν ρίξαμε εμείς , ανέλαβαν τα σύννεφα να ρίξουν. Έτσι για να ξεθυμαίνει το φορτίο!
Σήμερα ξύπνησα κακοδιάθετη, έβλεπα και άσχημα όνειρα την νύχτα.. Θα ήταν που θα βρέξει. Άλλοι έχουν πόνους στα κόκαλα εγώ μάλλον έχω στην ψυχή...  Μια βροχή θα μας σώσει.. (;)




Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Ποδηλατώντας...

Από την ημέρα που πήρα το ''όχημα'' -σας το έδειξα σε παλαιότερη ανάρτηση- έχω τρελαθεί στις βόλτες!!!. Με τις ανηφόρες έχω ένα προβληματάκι, είναι λίγο κουραστικές, αλλά στην κατηφόρα...κυρία!! Μέχρι στιγμής δοκιμάζω τους δρόμους, ποιος ανεβαίνει, ποιος κατεβαίνει, ποιος έχει πολλή κίνηση , ποιος δεν έχει καθόλου..αλλά και τα πεζοδρόμια , ποιο έχει ράμπα, ποιο δεν έχει,  και σε ποια σημεία της ταξιαρχών οι ράμπες έχουν καλυφτεί από παρκαρισμένα, ή από κάδους απορριμάτων. Επίσης κάνω ....''εντύπωση''!! Το τι ακούω κάθε φορά δεν λέγεται! "Να, ένα τέτοιο θα σου πάρω" ο σύζυγος στη σύζυγο... "Μπράβο κοπέλα, κι εγώ θέλω ένα τέτοιο" η κυρία που γυρνά φορτωμένη από το σούπερ μάρκετ...."Από που το πήρες" , "Πόσο έχουν αυτά;"... κι άλλα ωραία τα οποία  διασκεδάζω πολύ να τα ακούω καθότι είμαι κοινωνικό παιδί! Πάντως ένα έχω να πω από την σύντομη εμπειρία μου από το ποδήλατο (έστω κι αν κάποιοι δεν το θεωρούν ποδήλατο επειδή έχει τρεις ρόδες) η ποδηλασία είναι άλλη φάση! Πας γρήγορα, πας παντού και στην περίπτωση του δικού μου, το φορτώνεις κιόλας πίσω! Και μπορεί ένα τρίκυκλο ποδήλατο να μην είναι ακριβώς ''ποδήλατο" με την κλασική έννοια του όρου, αλλά εμένα μου αρέσει. Φαντάζομαι πως ένα κανονικό ποδήλατο έχει μεγαλύτερη ευελιξία, αλλά πρώτον δεν έχω καλή ισορροπία και δεύτερον το καλάθι που έχει πίσω είναι πολύ βολικό. Όπως και να έχει πάντως, εγώ σας συμβουλεύω να αφήσετε τα αυτοκίνητα και να αρχίσετε να ποδηλατείτε! Κάνει καλό, φτιάχνει τη διάθεση και το κυριότερο, σε μεταφέρει εντός πόλης χωρίς να ξοδέψεις τίποτα! Κι αν είναι και τρίκυκλο, κάνει καλό και στην κοινωνικότητα μας! 

Καλό Σαββατόβραδο!


Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

ALILA !!

 Καλημέρα στους όμορφους Κορυδαλλιώτες (και σε όσους αισθάνονται Κορυδαλλιώτες)! Τί νέα παίδες;
Εγώ έχω ένα νέο... ανακάλυψα ένα καινούριο cafe στην πόλη μας. Λέγεται "ALILA" και βρίσκεται στην πλατεία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ,στην Κολοκοτρώνη. Όμορφος ,λιτός διάκοσμος, και ύπαρξη σύνδεσης internet, το κάνουν προσιτό ακόμα και στους μοναχικούς. Επίσης στο "ALILA" θα βρείτε ελαφριά πιάτα, snacks  και μπύρες. Αν έχετε παιδί, μπορείτε να καθίσετε στα τραπέζια της πλατείας (όσο ο καιρός το επιτρέπει ) και να το παρακολουθείτε να κάνει βόλτα με το ποδήλατο το του πάνω κάτω (κάπως έτσι το ανακάλυψα κι εγώ). Ο ελληνικός καφές τα πρωινά στοιχίζει μόνο 2 ευρώ, τιμή συμβατή με την τσέπη μας εν μέσω κρίσης. Και για να μην λέτε ότι κάνω μισή δουλειά, πήρα και μίνι "συνέντευξη" από την κοπέλα του σέρβις (ευγενέστατη) και εξασφάλισα είδηση... Πολύ σύντομα θα ξεκινήσει να λειτουργεί και σαν κλαμπάκι τις Παρασκευές και τα Σάββατα. Not bad !!!!!!


Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Ο Μάγος του Ρ-Οζ !!

(Αυτή η ανάρτηση είναι κυρίως για γυναίκες)


Καλημέρα και καλό μήνα!!!.. 
Μπήκε ο Οκτώβριος και όπως θα είδατε το ''Love Korydallos" φόρεσε τα ροζ του κορδελάκια...κι αυτό γιατί ο μήνας Οκτώβρης είναι ο μήνας που αφιερώνετε στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού. Έτσι λοιπόν κι εγώ, όλο αυτό το μήνα αφιερώνω το blog μου στον ίδιο σκοπό. Κι όχι μόνο...
Έχω στα σκαριά μια  εκδήλωση αφύπνισης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού, σε συνεργασία με το cafe "Χουζουρλού" στις 14-15-16 Οκτωβρίου,  αλλά γιαυτό θα σας μιλήσω σε επόμενη ανάρτηση. 
Σε επόμενη ανάρτηση επίσης, θα σας πω και το λόγο αυτής της ευαισθησίας μου με το θέμα, αν και πολλοί που παρακολουθούν αυτό το ιστολόγιο ίσως τον γνωρίζουν.

Μέχρι τότε ...
                                                        Simon sais.....
                                           TOUSH YOUR BREAST !!..

                                                SAVE YOUR LIFE!!!


Καλό μήνα σε όλους!