--

Top-ads

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Από το Blogger.

Βάσια Ακαρέπη

Τέλος το *Με τα Δόντια*

By | Δευτέρα, Δεκεμβρίου 17, 2012 Leave a Comment
Χτες βράδυ έπεσε η αυλαία στην παράσταση του βραβευμένου με Πούλιτζερ έργου ''Με τα Δόντια" του Θόρντον Ουάιλντερ, που παιζόταν από τις 28 του Οκτώβρη στο θέατρο "Γκαράζ", από το "Σπουδαστήρι Θεάτρου Κορυδαλλού",  και που είχα την τύχη να συμμετέχω..
Ενάμιση μήνα, τα μέλη της ομάδας έδωσαν κάτι παραπάνω από τον καλύτερο τους εαυτό, για να υπηρετήσουν με σεβασμό και αγάπη, ένα κείμενο με τόσες αλήθειες που πολλές φορές χτυπάει την ευαίσθητη φλέβα του θεατή και  τον παρασύρει μπροστά σε έναν καθρέφτη που λέει ''έτσι είσαι, έτσι είμαστε'' .. 
    Ένα κείμενο σταθμός στην ιστορία του θεάτρου , τόσο για το πρωτοποριακό του σχήμα, όσο και για την συμβολική του και πάντα επίκαιρη διάσταση. Δεν είναι τυχαίο πως, παρά το ότι γράφτηκε το 1942,συγκινεί ακόμα και σήμερα.. .Και πως θα μπορούσε να μην είναι έτσι, όταν το έργο πραγματεύεται με χιούμορ, την πορεία της ανθρωπότητας πάνω στη γη, μέσα από αντιξοότητες, φυσικές καταστροφές, αλλά και ανθρώπινες αδυναμίες, επικίνδυνες πολλές φορές. 

 Μέσα σε αυτόν τον ενάμιση μήνα , πέρασαν από το θέατρο "Γκαράζ", ο δήμαρχος κος Κασιμάτης, δημοτικοί σύμβουλοι, άνθρωποι του θεάτρου, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και πολλοί  θεατές όλων των ηλικιών και των κοινωνικών στρωμάτων, και κατέθεσαν τον δικό τους "οβολό" σε αυτή την προσπάθειά μας, που δεν είναι άλλος από το εγκάρδιο χειροκρότημα! Τους ευχαριστούμε από καρδιάς. Και όσους μας τίμησαν και βρήκαν την παράσταση αξιόλογη, αλλά και όσους (πολύ λίγους) την βρήκαν ''σκηνοθετικό ατόπημα'' , ''άτεχνη" ή δεν άντεξαν να την δουν μέχρι τέλους... Υπήρχαν και εκείνοι.   Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς το θέατρο χρειάζεται όλων των ειδών τους θεατές, για να συνεχίζει να διαχωρίζει τη θέση του από τα εύπεπτα θεάματα. 
Ωστόσο, η ουσία του έργου "Με τα Δόντια" παραμένει αναλλοίωτη και σταθερή, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο. 
Από αυτή την παράσταση, όσοι συμμετείχαμε βγήκαμε πλουσιότεροι ως άνθρωποι... και η γεύση που μένει στο τέλος είναι τόσο γλυκιά όσο είναι και το χειροκρότημα..

" Κρατηθήκαμε με τα δόντια στη ζωή...'' ...."κι είμαστε ακόμα ζωντανοί"




Καλημέρα σας!!!!

Υ.Γ. Φωτογραφίες από την παράσταση θα σας έχω σύντομα! 


Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 σχόλια: