Καλημέρα σας! Στο εξωτερικό είναι πολύ διαδεδομένα τα ''ζωντανά αγάλματα''.... Δεν ξέρω αν λέγονται έτσι, αλλά καταλάβατε τί εννοώ. Τους ανθρώπους εκείνους που βάφονται κάτασπροι και στέκονται ακίνητοι στο δρόμο.... Σίγουρα θα έχετε δει... Ε, λοιπόν, προχτές που έκανα βόλτα στην Ταξιαρχών, είδα τον συγκεκριμένο κύριο να στέκεται ακίνητος, κρατώντας μια ανθοδέσμη και δεν κρατήθηκα , του ζήτησα την άδεια να τον φωτογραφίσω! Όπως βλέπετε, δέχτηκε ... να είναι καλά ο άνθρωπος.. Τον ευχαριστώ! και για τη φωτογραφία, αλλά και γιατί μου έφτιαξε τη διάθεση....
Ίσως αν ξαναπεράσω από εκεί να δεχτεί να ακούσει και τον πόνο μου....Άν με θυμηθεί..
Όπως λέει και το παρακάτω άσμα...
Βέβαια ο δικός μου πόνος δεν είναι αισθηματικής φύσης, θα έλεγα πως είναι μάλλον οικονομικής... όπως όλου του κόσμου εξάλλου. .. (Αλήθεια, μήπως να βαφτώ άσπρη και να σταθώ κι εγώ δίπλα στον κύριο, κάνοντας το άγαλμα; Έχω αρχίσει να το σκέφτομαι...)
Όπως και να έχει, ο Κορυδαλλός παρουσιάζει μια "ζωντάνια" τώρα τελευταία, φανταστείτε πως είδα και ''ζωντανή βιτρίνα" αλλά δεν μου επέτρεψαν να τη φωτογραφίσω, γιαυτό και δεν θα αναφέρω το μαγαζί αφού προφανώς δεν το επιθυμεί....Πάνω από όλα η διακριτικότης που με διακατέχει!
Εν όψει εορτών θα έχω πολλές ευκαιρίες να σας δείξω τις υπέροχες βιτρίνες που σιγά σιγά στολίζονται γιορτινά! Χρώματα, φώτα και λάμψη συνθέτουν μια πολύ όμορφη εικόνα, που σιγά σιγά ξεδιπλώνετε εμπρός μας.... Οι γιορτές είναι πάντα όμορφες και γεμάτες ζωντάνια....
Όπως και η μικρή μας πόλη άλλωστε !
Πρώτη φορά είδα ζωντανό άγαλμα πριν λίγα χρόνια στην πλατεία στο Μοναστηράκι και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση!!! είναι ένα είδος τέχνης και δύσκολη μάλιστα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή