--

Top-ads

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Από το Blogger.

Βάσια Ακαρέπη

Η Γυριστρούλα πάει πλατεία... και...

By | Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2012 3 comments

Καλησπέρα σας!! Σήμερα η Άνοιξη οργίαζε! Τι υπέροχη μέρα ήταν αυτή! Βγήκα λοιπόν για κάποιες καθημερινές δουλειές και μαζί με το περπάτημα, χάρηκα τον ήλιο και τον ανοιξιάτικο αέρα... Κάποια στιγμή πέρασα από την πλατεία ''Αλησμόνητων πατρίδων".. (ξέρετε, το Παλιό νεκροταφείο) και αναρωτήθηκα... 
Τόσο όμορφη πλατεία, με τόσο πράσινο πως και δεν την επισκέπτομαι πιο συχνά; 


Εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ που άρχισα να τραβάω φωτογραφίες (ναι, ναι, σαν την τρελή)... Κι αν δεν έπρεπε να πάω στη λαϊκή, νομίζω πως θα ξάπλωνα στο παχύ γκαζόν κάτω από τον μεγάλο φοίνικα! Επιφυλάσσομαι όμως...

Θυμήθηκα που όταν πηγαίναμε σχολείο, εκεί μας πήγαιναν "εκδρομή"!Όχι εκδρομή με πούλμαν εννοείτε, αλλά περίπατο...... Έτσι, σκέφτηκα να πάω κι εγώ το γιο μου "εκδρομή" εκεί αύριο που δεν έχει σχολείο, να κάνει ποδήλατο και να τρέξει..... 
Ίσως να πάρω μαζί μου και κανένα σαντουϊτσάκι και να κάνουμε πικ νικ που τόσο πολύ του αρέσει!


 Τι; Γελάτε; ... Γιατί;; Και γιατί δηλαδή να τον πάω σε παιδότοπο, που θα πληρώσω τουλάχιστον 10 ευρώ, όταν υπάρχει αυτή η μικρή ,έστω, ανάσα μέσα στην πόλη μου και μάλιστα ανέξοδα; Και τι σημασία έχει που είναι κοντά στο σπίτι μου και δεν είναι ακριβώς "εκδρομή"; ....Όλα μες στο μυαλό μας είναι! 

Κι αποφάσισα από δω και μπρος πως το σύνθημα που μου ταιριάζει είναι "Be creative every day" (Γίνε δημιουργικός κάθε μέρα)... Και για αρχή, αποφασίζω να ''δημιουργώ'' την πραγματικότητα μου! ...Κάτι σαν '' έτσι είναι γιατί έτσι νομίζω"...ή γιατί...''Έτσι θέλω" βρε αδερφέ! ... Και αν η πλατεία ''Αλησμόνητων πατρίδων" είναι απλώς μια πλατεία και τίποτα άλλο , πολύ λίγη σημασία έχει για μένα... Εγώ θα λέω πως είναι η ''εκδρομή" μου... Όταν ήμουν μαθήτρια έτσι ήταν... γιατί να μην είναι και  τώρα; ...

Ύστερα από το μικρό διάλειμμα στην όμορφη πλατεία επανήλθα στην ιδιότητα μου σαν νοικοκυρά και πήγα στη Λαϊκή... Τελικά είναι ωραία να ψωνίζεις στη Λαϊκή, εκτός από το καλό που κάνεις στην υγεία και στην τσέπη σου, βλέπεις κι όλους αυτούς τους καρπούς της φύσης με τα χρώματα και σου φτιάχνει η διάθεση! Άσε που αν είσαι ..''creative" όπως προείπα ανακαλύπτεις και φωτογραφίζεις περίεργα πράγματα όπως δυο ερωτευμένα κρεμμύδια, ή το ψάρι της φωτογραφίας...


Ναι, σωστά καταλάβατε, έχει στο στόμα του ένα μικρό ψαράκι και αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό... Ακόμα κι όταν αυτό είναι και η τιμωρία του.... (ελπίζω να καταλάβατε το σαφή υπαινιγμό για την δύναμη του αδυνάτου)...

Γελάω όταν θυμάμαι το πρόσωπο του ψαροπώλη.... Μια τρελή να φωτογραφίζει ....ψάρια!!!....
(Μάλλον δεν ήταν πολύ "creative" ο ίδιος).....

Όπως και να έχει , εγώ την διασκέδασα τη σημερινή ημέρα και καλά θα κάνετε να διασκεδάζετε κι εσείς όλες τις μέρες.... 
Με το τίποτα! 
Δεν χρειάζονται πολλά.....
Απλώς λίγη φαντασία και δημιουργικότητα ....

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ!!!





Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

3 σχόλια:

  1. Α ρε Βάσια, τι μου θύμισες, τότε που πηγαίναμε με το σχολείο στο π. νεκροταφείο και ξαπλώναμε φαρδιοί-πλατιοί χάμω στο χόρτο και κυλιόμασταν σαν βαρελάκια στον κατήφορο! Ίσως να μαζευτούμε κάποια στιγμή ξανά και κάνουμε αναπαράσταση του Donkey Kong!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κανόνισε το Μάνο!! Είμαι μέσα! Εγώ θα κάνω την Τζέην (του Ταρζάν)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παλιά ήταν ακόμα πιο ωραία θυμάμαι σκοτεινά που ήταν το βράδυ στην παιδική χαρά στο πάνω μέρος της πλατείας είχε που είχε λίγα φώτα τά είχαν σπάσει οι πιτσιρικάδες και με το ζόρι γνώριζα τις φάτσες άλλων παιδιών και τότε δεν τις άλαζαν τις σπασμένες λάμπες θυμάμαι τελείωσα το δημοτικό το γυμνάσιο το λύκειο και οι λάμπες ήταν ακόμα σπασμένες ήταν αθώα χρόνια τότε και λόγο χαμηλής εγκληματικότητας εκείνης της εποχής δεν τις άλαζαν ποτε και για αυτό οι τότε αυτοι που τη σχεδίασαν έβαλαν λιγα φώτα τα μόνα φώτα που άναβαν σε όλη την πλατεία ηταν τα φώτα στη μέση της πλατείας λάμπες νατρίου κίτρινα φώτα που υπάρχουν ακόμα και σήμερα επίσης δεν θα ξεχάσω ποτε το συντριβάνι στη μέση τις πλατείας αν θυμάστε. Σκαρφαλώναμε στά δέντρα όταν άρχισαν λίγο να μεγαλώνουν μαζι με άλλα παιδια παίζαμε κρυφτό με τις ώρες και παίζαμε μπάσκετ στο γήπεδο μαζεύαμε χαλίκια απο παιδικές χαρές και τα πετάγε ο ένας στον άλλο σήμερα δεν υπάρχουν πλέον αυτά στα μικρά παιδιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή