Σήμερα το πρωί ένας υπέροχος άνθρωπος μου θύμισε έναν υπέροχο ποιητή! Τον Νίκο Καββαδία.
Ποιος δεν έχει τραγουδήσει το ''Μαχαίρι", ποιος δεν έχει ακούσει το "Ο Γουίλη ο μαύρος θερμαστής", το ''Καραντί", το "Πούσι" και πολλά άλλα μελοποιημένα ποιήματα αυτού του εξαίρετου Έλληνα ποιητή που έχει αποτυπώσει στα ποιήματα του, την αλμύρα της θάλασσας, την αγωνία του ταξιδιού και τη νοσταλγία της επιστροφής. Όταν μάλιστα έρχεται να συμπληρώσει με τη μουσική του ο Θάνος Μικρούτσικος, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να μας κάνει λίγο πλουσιότερους σαν Έλληνες.. Έτσι κι αλλιώς δεν μας έχει απομείνει και πολύς πλούτος, οπότε το μόνο που έχουμε για να καμαρώνουμε είναι κάποιοι Έλληνες που άφησαν τα χνάρια τους βαθιά στην καρδιά μας! Σε αυτούς χρωστάμε λίγη από την ποιότητα μας.
Ας τους θυμόμαστε πότε πότε...
Εύχομαι κάποιοι να θυμήθηκαν και κάποιοι να ανακάλυψαν! Ποτέ δεν είναι αργά ούτε για το ένα ούτε για το άλλο!
Καλημέρα σε όλους.
(Αφιερωμένο στο Γιάννη Γ. που μου ενέπνευσε αυτή την ανάρτηση.)
0 σχόλια: