--

Top-ads

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Από το Blogger.

Βάσια Ακαρέπη

Μετά το *αντίο* τι ;;

By | Σάββατο, Ιουλίου 16, 2011 1 comment
 Όταν φεύγει από κοντά μας ένας άνθρωπος τί μένει; Αναμνήσεις και κενό!
Αν ο άνθρωπος ήταν σημαντικός και οι αναμνήσεις όμορφες τότε το κενό είναι μεγάλο, τόσο μεγάλο που γίνεται ερημιά!
Την περασμένη Τρίτη ''έφυγε'' η μητέρα μου ... Δεν χρειάζεται να πω πόσο σημαντικός άνθρωπος ήταν η μητέρα μου για μένα ,μπορώ μόνο να πω ότι η ερημιά που νιώθω είναι δυσβάσταχτη κάποιες στιγμές...
Ξέρω πως δεν θα ήθελε να κλαίω, ξέρω επίσης πως ήθελε πάντα να είμαι δυνατή. Ακόμα ξέρω πως με τις συμβουλές της αλλά και με την ίδια της την ύπαρξη μου δίδαξε κάτι που λίγοι γονείς διδάσκουν... τον ηρωισμό! Ελπίζω να την κάνω λίγο περήφανη κάποια στιγμή , αν και η μαμά μου πάντα ήταν περήφανη για εμένα , ακόμα και όταν δεν το άξιζα απόλυτα. Εκείνη πάντως αξίζει τον θαυμασμό μου , αξίζει να είμαι περήφανη για εκείνη. Ήταν μια ΥΠΕΡΟΧΗ μητέρα και νιώθω ευτυχισμένη που την είχα!

Αντίο μαμά θα σε αγαπάω για πάντα! Καλό σου ταξίδι!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

1 σχόλιο:

  1. Βάσια, τα 'λόγια' σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι αρκετά, προτιμώ να μη λέω πολλά γιατί ξέρω πως είναι. Μόνο δύο μήνες έχουν περάσει που έχασα τη δική μου μητέρα και είναι πολύ δύσκολο... Ο χρόνος λένε ότι είναι ο καλύτερος γιατρός και ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μου που με αγαπούν και με στηρίζουν. Δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ, θα ζουν για πάντα μέσα στις καρδιές και στις αναμνήσεις μας. Και ίσως από αυτά που μας έμαθαν να δώσουμε κι εμείς αντίστοιχα στα παιδιά μας. Σου εύχομαι ότι καλύτερο για τη συνέχεια, ξέρω πως είσαι δυνατός και αισιόδοξος άνθρωπος. Η ζωή συνεχίζεται κι εμείς αντίστοιχα πρέπει να πορευτούμε με τις χαρές, τις λύπες, τις ομορφιές και τις ασχήμιες αυτού του κόσμου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή